Tak to już jest, gdy mieszkasz na terenach wiejskich. Życie nie jest tu takie łatwe. Piraci drogowi kochający prędkość, wzniecają tumany kurzu i krzywdzą twoje ciało strzelającymi kamieniami spod opon, gdyż kochane władze postanowiły wysypać tu tłuczeń, który rani moje nogi. Zobowiązuje to do noszenia zakrytego obuwia inaczej twoje stopy będą wyglądać na pocięte, jakbyś pracował w niewoli bez butów
w kopalni. Nie jest to ciekawe w letnie upały. Najbliższy sklep jest 2km dalej i nie zawsze mają to co potrzebujesz. Ciągłe kłopoty w dostawie prądu i wody oraz usterki linii telekomunikacji to norma. Naprawy tego, co uważają za niezbędne do życia idą względnie szybko, ale to co wieśniakom nie jest potrzebne do przeżycia, zostawiają na kilka tygodni.
Tak właśnie ten ostatni punk jest kluczem rozwiązania zagadki, dlaczego często mnie nie ma. Otóż kochany duet komputer i internet to najczęstszy powód mojej nieobecności na wszelkich portalach. Do tego często przyłącza się ruter, który podczas remontu przeżył lawinę tonowego gruzu i został sklejony taśmą. Nie oszukujmy się, mimo tego, że wszystko da się naprawić taśmą, nie wszystko będzie działać w pełni poprawnie.
Jedynym ratunkiem pozostaje internet w telefonie, który zawiera "aż" 500MB czystego internetu "LTE", który w oku mgnienia magicznie znika. Bez obaw, przecież mamy szkolny internet, ale aby blogowicze mieli ciekawiej, niech opcja edycji tekstu na smartphonie będzie bardzo skromna, bez możliwości dodawania obrazków i edycji układu tekstu. Tak to już w życiu bywa, ze wszystko idzie pod górkę.
Wiwat XXI w.!
Tylko według mnie technologia zamiast się rozwijać, cofa się?
Czy ja wiem... Dalej się rozwija.
OdpowiedzUsuńTaaak... Tłuczeń to masakra. Jest jednak nadzieja, że kiedyś się ujeździ c: Sama mam go przed domem. Na szczęście już niedługo. c:
Powodzenia! C: Oby Internet Ci już tak nie szwankował c:
Skąd ja to znam ; /
OdpowiedzUsuńhttp://bloogpseudoarytstyczny.blogspot.com/